Masadan Taşanlar
Masanın üstünde tüm gerçekler… Evden çıkarken masaya biraz hüzün, birkaç bozuk hayal bıraktım. Akşam ben gelene kadar canın sıkılmasın diye… Ama sana biraz kırgınım. Dün bıraktığım gözyaşlarıma hiç dokunmamışsın. Ne yaptın gün boyunca? Neye üzüldün? Ne oldu da geldiğimde yoktun… Sahi, sen neden yoksun? Biliyorum, her gün senin için masaya birçok şey bırakıyorum. Demiştim, masamız biraz eski diye; görüyorsun tartamıyor bunca şeyi! Geçen hafta bıraktığım yalnızlığım öylece duruyor. E kim alacak bir sevginin son kırıntılarını? Söz vermiştin sanırım. Meteoroloji yetkililerinin sıcaktan “dışarı çıkmayın” ikazı yaptığı bir Ağustos günüydü. Ben üşüyordum. Sen söz vermiştin ve ben titremeye başlamıştım. Korkuyordum da bir yandan. Bir insan yapmayacağı hiçbir kelimeyi söylemez. Yapacağından korkuyorsa; ki sen korkuyordun, onu yapacaktır. “Nerede ömür boyu beraberiz” diyen birini görürsen, ömür boyu beraber olamayacağından korkan birini de görüyorsundur. Siyah rengi görüp,