Bazen Komik

Masanın üstünde tüm gerçekler… Evden çıkarken masaya biraz hüzün, birkaç bozuk hayal bıraktım. Akşam ben gelene kadar canın sıkılmasın diye… Ama sana biraz kırgınım. Dün bıraktığım gözyaşlarıma hiç dokunmamışsın. Ne yaptın gün boyunca? Neye üzüldün? Ne oldu da geldiğimde yoktun… Sahi, sen neden yoksun? Biliyorum, her gün senin için masaya birçok şey bırakıyorum. Demiştim, masamız biraz eski diye; görüyorsun tartamıyor bunca şeyi! Geçen hafta bıraktığım yalnızlığım öylece duruyor. E kim alacak bir sevginin son kırıntılarını? Söz vermiştin sanırım. Meteoroloji yetkililerinin sıcaktan “dışarı çıkmayın” ikazı yaptığı bir Ağustos günüydü. Ben üşüyordum. Sen söz vermiştin ve ben titremeye başlamıştım. Korkuyordum da bir yandan. Bir insan yapmayacağı hiçbir kelimeyi söylemez. Yapacağından korkuyorsa; ki sen korkuyordun, onu yapacaktır. “Nerede ömür boyu beraberiz” diyen birini görürsen, ömür boyu beraber olamayacağından korkan birini de görüyorsundur. Siyah rengi görüp,

Dünya değişiyor. Her gün bambaşka bir hikayeye uyanıyoruz. Aslında hepimiz bir parça Gregor Samsayız. Bir uyanıyoruz, yeni bir şey olmuş ve biz buna alışmak zorundayız. Çok vaktimiz yok. 50 yıl önce yaşayıp ölmüş bir insanla anlaşabileceğimiz pek ortak noktamız kalmadı. İkimiz de insanız fakat biz farklı bir tür haline geldik. İnanılmaz bir iletişim çağı içindeyiz. Ama hiçbir iletişimimiz yok. Sahi Whatsapp yokken nasıl haberleşiyormuşuz? Allah’tan Whatsapp var ve biz haberleşebiliyoruz. Dünya çok hızlı değişiyor. 10 yıl sonra işe yaramamaktan korkmuyor musunuz? Peki biz bu değişimin neresindeyiz? Aslında değişim insanın ‘yapmam’ dediğini yapmasıdır. Onun dışındaki kısımlara ‘gelişim’ diyebiliriz. Mesela; ‘abi çift profili de neymiş ya saçmalık, iki insanın bir tane Facebook profili olur mu?’ diye gıybet yapan arkadaşınızın 1 ay sonra Ayşe Cemil Kütük diye Facebook profili açması küçük, basit bir değişimdir. Bu topraklarda yaşayan insanlar başlarda değişime çok açık değildi. Sos