Bazen Komik

Kanepenin köşesine atılmış cep telefonu çalmaya başladı. Sahibi ortalarda olmadığı o kadar belliydi ki; kendi titremesi yüzünden bir santimlik kımıldama yaşıyordu sadece. Öylece çalmaya devam etti ve durdu. Büyük bir sessizliğe büründü. Neden sonra Aysel geldi ve telefonu eline aldı. ‘Cevapsız Arama’ yazısını fark edince olanca sesiyle içeri doğdu bağırdı. - Ablaaaa, telefonun çalmış. Canan içeriden koşarak geldi. Ellerini havada tutuyordu; tırnaklarının yeni ojelendiği kırmızı renklerin henüz parlaklığını kaybetmemesinden anlaşılıyordu. - Kim aramış kız sen baksana... Aysel, elinde tuttuğu cep telefonunun tuş kilidini açtı ve arayan kişinin ismine baktı. ‘Erkeğim’ yazısını görünce; - Eniştem aramış... Canan, kocasının aramasını pek umursamadı. - Tamam ya, sonra dönerim, ben içeri geçiyorum. İşim var, oje bitmedi. * * * Fahri; dar, soğuk, kasvetli ve kimsenin olmadığını düşündüğü geçitte karşısına alacaklı gibi dikilen adamların niye dikildiklerini

- Dur vurma dur! - Geç içeri densiz! - Ben sana ne yaptım? - Bana yapman gerekmiyor, kıza tecavüz edip öldürmüşsün. - İftiraaaa... - Eminim... Gardiyan, 23 yıl hüküm giymiş Fatih’i hücresine copuyla döve döve getirdi. Kendisinin de bir kızı olması dolayısıyla; genç bir kıza önce tecavüz eden sonra da onu öldüren bu aşağılık heriften nefret ediyordu. Öyle ki; her yerini morartmıştı. Hücrenin kapısında Fatih’i ensesinden tuttu ve sağlam bir tekmeyle içeri attı. Beslediği kin bir türlü geçmiyordu ve hücreye girip vurmaya devam etti. - Seni adi düzenbaz, aşağılık herif... Gencecik kızdan ne istedin lan, ne? Cop darbelerine iyice tepkisiz kalan Fatih, yarı baygın vaziyette ‘ben yapmadım’ diye sayıklıyordu. Suçlunun bayıldığını gören gardiyan -biraz da korkudan olacak- olduğu yere bıraktı ve kapıya doğru yöneldi. - Sizin gibileri idam etmek gerek idam... Bağıra bağıra hücrenin kapısını sertçe kapattı. Fatih, baygınlığı geçmeye başlayınca yavaş yavaş g